C.O.D. filmi, Foucault'un ''Normal İnsan Kurgudur.'' sözünden hareketle, yaşadığı kapital sistemin içine sıkışan, sıkıştığı sistemin en küçük çarklarından biri olan ve ensesinde bir barkod ile yaşayarak sistemin ürünü haline gelmiş bireyi, süregelen rutini içinde kendisi ile yüzleştirir. Kendisine çalışmak ve tüketmek karşılığında  vaadedilen ''renkli hayallerin'' de kendisine ait olmadığını fark eden kahramanımız için yıkım kaçınılmaz olur.

​

​

​

C.O.D. The film confronts him in the ongoing routine of Foucault's "Normal Human Fiction", which is one of the smallest cogs of the trapped system trapped in the capital system he has lived and has become the product of the system by living with a barcode. Devastation is inevitable for our hero who realizes that he does not belong in his "colorful dreams" promised to work and consume himself.